-
1 zapobiec
(-gnę, -gniesz); imp - gnij; pt -gł; vb; od zapobiegać* * *pf.- biegnę -biegniesz, - biegnij, - biegł, zapobiegać ipf. (agresji, wojnie, wypadkom) prevent ( czemuś sth (from happening)); avert ( czemuś sth); ( niebezpieczeństwu) head off, deter, stave off; take precautions; lepiej zapobiegać niż leczyć an ounce of prevention is worth a pound of cure; zapobiegać dalszym stratom cut one's losses; zapobiegać (niechcianej) ciąży prevent (an) unwanted pregnancy.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zapobiec
-
2 zapobie|gnąć
zapobie|c, zapobie|gnąć pf — zapobie|gać impf (zapobiegnę, zapobiegniesz, zapobiegł, zapobiegła, zapobiegli — zapobiegam) vi to prevent vt- zapobiec czemuś to prevent sth- zapobiec wojnie/chorobie to prevent war/disease- zapobieganie przestępczości crime prevention- dla zapobieżenia powodzi in order to prevent flooding- nie mogłem temu zapobiec I couldn’t prevent a. stop it (from) happeningThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zapobie|gnąć
-
3 zapobie|c
zapobie|c, zapobie|gnąć pf — zapobie|gać impf (zapobiegnę, zapobiegniesz, zapobiegł, zapobiegła, zapobiegli — zapobiegam) vi to prevent vt- zapobiec czemuś to prevent sth- zapobiec wojnie/chorobie to prevent war/disease- zapobieganie przestępczości crime prevention- dla zapobieżenia powodzi in order to prevent flooding- nie mogłem temu zapobiec I couldn’t prevent a. stop it (from) happeningThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zapobie|c
-
4 zapobiegać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zapobiegać
-
5 zapobiegać zapobieg·ać
См. также в других словарях:
zapobiec — + rzad. zapobiegnąć dk Vc, zapobiecbiegnę, zapobiecbiegniesz, zapobiecbiegnij, zapobiecbiegł zapobiegać ndk I, zapobiecam, zapobiecasz, zapobiecają, zapobiecaj, zapobiecał «nie dopuścić do czegoś; przeszkodzić czemuś» Zapobiec wojnie, kłótni.… … Słownik języka polskiego
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
dopilnować — dk IV, dopilnowaćnuję, dopilnowaćnujesz, dopilnowaćnuj, dopilnowaćował, dopilnowaćowany rzad. dopilnowywać ndk VIIIa, dopilnowaćowuję, dopilnowaćowujesz, dopilnowaćowuj, dopilnowaćywał, dopilnowaćywany «pilnując ustrzec przed czymś, zapobiec… … Słownik języka polskiego
odwrócić — dk VIa, odwrócićcę, odwrócićcisz, odwrócićwróć, odwrócićcił, odwrócićcony odwracać ndk I, odwrócićam, odwrócićasz, odwrócićają, odwrócićał, odwrócićany 1. «skierować w inną stronę; obrócić» Odwrócić głowę. Odwrócić twarz do kogoś. Odwrócić od… … Słownik języka polskiego
upilnować — dk IV, upilnowaćnuję, upilnowaćnujesz, upilnowaćnuj, upilnowaćował, upilnowaćowany «pilnując ustrzec kogoś przed czymś, zapobiec czemuś; dopilnować» Nie mogła upilnować dokazujących chłopców. Upilnować dom przed złodziejem. upilnować się… … Słownik języka polskiego
zażegnać — dk I, zażegnaćam, zażegnaćasz, zażegnaćają, zażegnaćaj, zażegnaćał, zażegnaćany zażegnywać ndk VIIIa, zażegnaćnuję, zażegnaćnujesz, zażegnaćnuj, zażegnaćywał, zażegnaćywany «odwrócić, oddalić coś złego, nie dopuścić do czegoś złego, zapobiec… … Słownik języka polskiego
upilnować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, upilnowaćnuję, upilnowaćnuje, upilnowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} pilnując kogoś lub coś, uchronić, ustrzec przed czymś, od czegoś; zapobiec czemuś; dopilnować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie upilnowała torebki przed… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zapobiegawczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} mający zapobiec czemuś, podejmowany, stosowany w celu niedopuszczenia do czegoś; zabezpieczający przed czymś; profilaktyczny, ochronny, prewencyjny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Leczenie, metody, środki… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urok — m III, D. u, N. urokkiem; lm M. i 1. «to, co wywiera przyjemne, estetyczne wrażenie; wdzięk, czar, powab, piękno» Nieodparty, nieopisany, niepospolity, niezwykły, niewypowiedziany, przemożny urok. Romantyczny, tajemniczy urok. Urok osobisty,… … Słownik języka polskiego
rozejść się — 1. pot. Coś rozchodzi się, rozłazi się w szwach «czemuś brakuje logiki, wewnętrznej spójności»: Mistyfikacja rządowa zaczyna rozłazić się w szwach. Pojawiają się coraz to nowe przecieki, którymi interesują się media. Nawet dezinformacja nie jest… … Słownik frazeologiczny
rozchodzić się — 1. pot. Coś rozchodzi się, rozłazi się w szwach «czemuś brakuje logiki, wewnętrznej spójności»: Mistyfikacja rządowa zaczyna rozłazić się w szwach. Pojawiają się coraz to nowe przecieki, którymi interesują się media. Nawet dezinformacja nie jest… … Słownik frazeologiczny